De Holleeders

Jordaans volkstoneel, trial by media, een familietragedie? Het proces tegen Willem Holleeder lijkt in niets op een gewone rechtszaak. Hendrik Jan Korterink volgde het “van binnenuit’. Zijn biografie over Holleeders “bloedgabber’ Cor van Hout komt tijdens het proces aan de orde en hij kent vrijwel alle betrokkenen persoonlijk. Alsmede de vele vrienden en vijanden van de hoofdrolspelers.
Zus Astrid Holleeder heeft er in de afgelopen jaren alles aan gedaan broer Wim neer te zetten als een monster, een psychopaat, die er niet voor terugdeinsde zijn eigen familie te bedreigen, maar die ook zijn zwager Cor zou hebben laten vermoorden. In haar boek Judas en de daarop gebaseerde televisieserie, toneelstuk en film ontpopt Astrid zich als een engel der wrake. Háár verhaal is kritiekloos uitgemeten in de media, met een even uitgekiende als ingenieuze campagne. Maar klopt het wat Astrid zegt of heeft ze – zoals Holleeders advocaten vermoeden – een vertekend beeld van de werkelijkheid?
De gestoorde verhouding tussen Astrid en Willem past naadloos in een Griekse tragedie. Het motief voor Astrid om te proberen haar broer de rest van zijn leven achter de tralies te krijgen, is diffuus. Om aandacht en erkenning, of om geld. In het laatste geval de nalatenschap van de in 2003 geliquideerde Cor van Hout: het met losgeld van de Heinekenontvoering verkregen vermogen.
In De Holleeders komen alle betrokkenen aan het woord. Het eerste deel is de handgeschreven verklaring van Holleeder (“Mijn verhaal’). Daarin beschrijft hij hoe het in 1983 is gegaan met de ontvoering van Freddy Heineken en Ab Doderer, wat er met het losgeld is gebeurd en wat de rol van zijn zussen Sonja en Astrid is geweest. Daarnaast bestaat het boek grotendeels uit de letterlijke weergave van de verhoren van Willem, Astrid en Sonja Holleeder, Sandra den Hartog en Peter R. de Vries, aangevuld met persoonlijke toelichtingen van de schrijver.