Het leven noemen

Een beklemmende roman over de onvermijdelijke strijd met het verleden

‘Ik vraag me af wat er waar is van mijn herinneringen. Ik zie soms dingen, alsof er een luikje opengaat in mijn hoofd, een bioscoopscherm dat onthuld wordt en mij iets toont. Iets wat niet echt kan zijn, want als het echt zou zijn, dan… Ja, wat dan?’

Het leven noemen is het verhaal van een moeder en dochter, Mira en Vera, die op elkaar zijn aangewezen. Mira lijdt aan het münchhausen-by-proxysyndroom – met behulp van medicijnen maakt zij Vera opzettelijk ziek om aandacht te krijgen. Wanneer artsen argwaan krijgen, verhuizen ze. Telkens opnieuw.

Vera, inmiddels volwassen, lijdt aan een burn-out. In gesprekken met een therapeut probeert ze de puzzel van haar verleden te leggen – een verleden dat haar moeder glashard ontkent. Durft ze te vertrouwen op haar geheugen? Zal ze kunnen ontsnappen aan haar jeugd? En kan ze eindelijk gaan beginnen met léven?

‘De sobere stijl, de kalme, niet woedende toon dragen bij aan de werking, de impact van dit verhaal over een schraal en aangevreten leven op een emotioneel rantsoen.’ Manon Uphoff