Theopoëzie

‘Sinds onheuglijke tijden waren er in de meest uiteenlopende culturen dichtwerken die gingen over de “goddelijke dingen” of de goden. De oudste verhalen over totems, voorouders, cultuurhelden, goden en scheppende machten berustten al op dichtkunst, ook waar deze nog zonder metrum, rijm, stijlfiguren en fictieaanduidingen werden voorgedragen. Aanvankelijk waren ze altijd ingebed in rituele handelingen, die men als zelfpresentatie van onzichtbare agenturen of als nabootsingen van oorspronkelijker heldendaden en gebeurtenissen opvatte.’

In zijn nieuwe grote boek onderwerpt Peter Sloterdijk religieuze voorstellingen en teksten aan een poëtische analyse. Hij introduceert het concept ‘theopoëzie’ om deze lyrische teksten, van de Griekse tragedies en de Bijbel tot Dantes De goddelijke komedie, op niet‑theïstische wijze te duiden. Sloterdijk beschrijft religies als theopoëtische constructen die zich willen onderscheiden van mythen, culten en ficties van andere culturen. In Theopoëzie zien we Sloterdijk op zijn best: erudiet en met veel gevoel voor stijl.

Peter Sloterdijk is zowel geliefd als omstreden: enfant terrible van de Duitse filosofie, auteur van filosofische bestsellers, briljant stilist, controversieel denker en vele malen onderscheiden. De Duitse cultuurfilosoof werd geboren te Karlsruhe in 1947 en studeerde wijsbegeerte, geschiedenis en germanistiek in München en Hamburg. Met zijn eerste boek, Kritiek van de cynische rede, verwierf hij onmiddellijk internationale faam. Sindsdien schreef hij tal van bestsellers, waaronder de trilogie Sferen. Van 2001 tot 2015 was Sloterdijk rector van de Staatliche Hochschule für Gestaltung te Karlsruhe. Sloterdijks belangrijkste werken verschenen bij Boom in Nederlandse vertaling.