wappie

p. 208

‘Wappie’ leest als het coronadagboek van Ewald Engelen.

Bijna in ‘real time’ neemt Engelen de lezer mee langs de verschillende bouwstenen van het biopolitieke regime – lockdowns, avondklokken, mondkapjes, vaccinatiepassen – waarmee kabinet en OMT twee jaar lang het virus hebben bestreden.

Met toenemende verbazing beschrijft Engelen hoe nuchterheid en gezond verstand het onderspit delven, hoe er een kostbare oorlogseconomie wordt opgetuigd, hoe er met symbolisch geweld een covid-consensus wordt gesmeed, en hoe iedere kritiek wordt verstikt in een intolerante deken van solidariteit en volksgezondheid boven alles.

Totdat drie jaar later plotseling het einde van de pandemie wordt afgekondigd en de vroegere voorstanders zich ontpoppen tot de grootste critici van nu.

*

Dit leest als een filosofisch dagboek van twee crisisjaren – onontbeerlijk bij de broodnodige en steeds maar uitgestelde verwerking van wat ons overkwam. Het bevat parels als: “Wie wetenschap tot afgod maakt, gaat voorbij aan een halve eeuw empirische wetenschapssociologie”.

Martijntje Smits

Ewald Engelen is een moedige en scherpzinnige intellectueel die zich ook tijdens corona niet gek heeft laten maken. Als een van de weinigen op links heeft hij van meet af aan een kritisch tegengeluid laten horen en er mede voor gezorgd dat wappie een geuzennaam werd.

Ad Verbrugge

Het onthutsende van deze stukken is dat ze met ongeëvenaarde bedachtzaamheid zijn geschreven. Niet Engelen is radicaal, maar de wereld van de ‘kletsende elites’ en de ‘staatsvirologie’ is dat.

Rene ten Bosch