Angelique

‘Het was maar één avond. Ik weet dus niet veel. Ik weet alleen dat ik hem een heel knappe man vond.’ Ssst, zei ze daarna, want het was niet de bedoeling dat mijn vader of mijn zussen ons zouden horen. ‘Je moet het er maar met niemand over hebben. Kom, we gaan opstaan.’

Angelique wordt geboren in de Dapperbuurt in Amsterdam, in de jaren vijftig. Haar gezin is wit en Angelique is zwart. De hoop is dat wanneer iedereen doet alsof het allemaal heel normaal is, de buitenwereld dat ook zal doen. Toch worden er nieuwsgierige blikken in de kinderwagen geworpen en ondanks dat er veel liefde is, verlaat Angelique op jonge leeftijd haar ouderlijk huis. Jarenlang loopt ze op haar eigen, unieke pad totdat ze, na de zelfdoding van haar zoon, strandt. In Costa Rica kijkt ze voor het eerst terug op haar veelbewogen leven.

In Angelique vertelt ze haar verhaal. Een verhaal over een vrouw die eigenlijk altijd vooruitkijkt. Een overlever die ongelofelijk positief in het leven staat. Enerzijds een leven dat getekend is door tragiek, anderzijds een leven dat is ingekleurd door liefde, vriendschap en vrolijkheid.