De kleuren van Amber

De grenzen van mijn taal, zijn de grenzen van mijn wereld. Een taal leeft, staat open voor nieuwe woorden en moet soms woorden loslaten. Een taal die blijft stilstaan gaat vervreemden in een wereld die verder gaat evolueren. Desondanks gaat het traag, net zoals de wereld die maar blijft draaien terwijl we dat niet altijd gewaar worden. Het steeds maar verder draaien geeft ons kleur en soms gaan we er zelf naar op zoek. Op zoek naar hoe en tegelijk of er verandering heeft opgetreden. Een taal is net zoals wij. Bang om zichzelf te verliezen alsof we gebeiteld staan in steen. Moed vergt het om die standvastige steen te zijn en zichzelf steeds opnieuw verder te laten vormen door de stromingen.

In de kleuren van Amber – deel 1: de verandersteen gaan we samen met Amber op pad in de wereld die zij kent, hoe ze deze weet te ontdekken en in te kleuren. Het is een eenvoudig boek dat je op allerlei manieren kan gebruiken, net zoals Amber. Soms begint het allemaal met simpelweg iets te vinden op je pad.