Vliegen zonder vleugels

Wie denkt dat poëzie niets voor hem is, heeft waarschijnlijk nog nooit een gedicht van Theo Olthuis gelezen. In ogenschijnlijk eenvoudige
woorden weet hij de gedachten en emoties van kinderen op een heel herkenbare en toegankelijke manier te omschrijven. Of je nu op de grond valt van het lachen of verdriet hebt om je overleden hond. En waarom moet je eigenlijk steeds naar de kapper als je haren tóch weer aangroeien?

‘Vliegen zonder vleugels’ bevat de 15 leukste en mooiste gedichten uit de bundels die eerder tussen
1983 en 2002 bij Ploegsma verschenen én 20 nieuwe gedichten. Aron Dijkstra maakte er prachtige
illustraties in kleur bij.