Brazilië zien zonder de oceaan over te steken

Johan Maurits van Nassau, gouverneur van Brazilië van 1637 tot 1644, liet series wandtapijten ontwerpen voor zijn nieuwe stadspaleis in Den Haag, het huidige Mauritshuis. Jacob van Campen, de architect van het Mauritshuis, ontwierp de wandtapijten. In 1647 werden zo’n vijftig modellen voor tapijten onder zijn leiding geschilderd door schilders die Johan Maurits eerder had meegenomen naar Brazilië. Albert Eckhout en Frans Post maakten daarbij gebruik van meegebrachte tekeningen. In 1647 werd Johan Maurits echter stadhouder van Kleef en strandde het project. Pas in 1667, toen hij weer in het Mauritshuis ging wonen, werden acht tapijten geweven, alleen voor de grote bovenzaal. Daarop waren de flora en fauna van Brazilië tot in detail afgebeeld, naast inwoners van het land. Modellen voor andere tapijten had Johan Maurits inmiddels geschonken aan de koning van Denemarken.

In dit boek wordt aan de hand van tot nu toe onbekende bronnen en nieuwe getuigen het ingenieuze decoratieprogramma van Van Campen ontrafeld. Bezoekers aan de grote bovenzaal hoefden voortaan de oceaan niet over te steken om Brazilië te kunnen zien.