Last of the Giants

Guns N’ Roses is altijd een band geweest waar de tijd geen vat op had. In de brave jaren tachtig, toen ze begonnen, verdomden die freaks van de Sunset Strip met hun fuck-‘m-all-houding het meteen al om het volgens de regeltjes te doen. In een tijd waarin de rockmuziek meer iets was geworden voor ideale schoonzoons en -dochters, waren zij een band die regelrecht uit de van bloed en coke vergeven gouden eeuw van de rock afkomstig leek te zijn.

En dan was er hun muziek. Een kruising tussen Elton John en de New York Dolls. Alsof Queen met Iggy and the Stooges de studio in was gedoken. Je hoorde ‘Welcome to the Jungle’ en je wist dat je ergens was beland waar je liefst heel snel weer weg wilde. ‘We got everything you want,’ hijgde Axl, terwijl Slash zijn gitaar openklapte als een stiletto. En je huiverde bij de gedachte, want je wist dat het nog waar was ook.