Dagboek 1999-2001

In een zuivere stijl tekent Pauline van de Ven de wereld en het landschap om haar heen in de jaren rond de Millenniumwisseling. De blik zowel naar buiten gericht, op mensen en alledaagse gebeurtenissen die met warmte, mededogen en een subtiele ironie worden beschreven, als op een innerlijk proces van emotionele groei en vorming, de idylle van haar jeugd, de nachtmerries ervan. ‘Pauline van de Ven schept Literatuur met een hoofdletter uit het kleine alledaagse’ schreef de jury van de Halewijn oeuvreprijs. Dat wordt hier opnieuw bewezen.