Dat verdomde verleden ook

In een rommelig en politiek versnipperd Nederland leven twee vaderlandse helden opnieuw: Jan Pieterszoon Coen en Joannes van Heutsz. Mannen die de natie onnoemelijke rijkdom hebben bezorgd, die op handen werden gedragen, voor wie standbeelden zijn opgericht, bejubeld in liederen, gedichten en boeken. Tot hun verbijstering lezen en horen ze dat hun grootse daden tegenwoordig misdaden tegen de menselijkheid worden genoemd. Ze worden niet langer op schouders gedragen. Integendeel!

Wanneer ze elkaar bij toeval treffen sluiten ze een pact om Nederland weer op het juiste spoor te zetten. Het hele land moet weer trots worden op het roemrijke verleden. Daarnaast moet de openbare orde worden hersteld: onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan de overheid, boven verzet en demonstraties tegen elke afgekondigde maatregel. Er moet een einde komen aan het oeverloze gepolder en gedoogbeleid.

Hun verbond deelt Nederland op in twee kampen, met elk een eigen influencer. De eigen waarheid is absoluut, die van de ander niets anders dan een leugen. In aanloop naar de nieuwe verkiezingen begint het verbond tussen de twee mannen echter te wankelen. De een wordt steeds radicaler, de ander begint te twijfelen.

—
Cor(nelis) Dumoulin werkte na zijn studie aan de Technische Universiteit Eindhoven bijna veertig jaar als leraar natuurkunde op een middelbare school. Na zijn pensioen verhuisde hij naar Oostenrijk waar hij Het Album en Als de tijd gekomen is schreef. Naast schrijven zijn fotograferen en reizen zijn grote passies. Die reizen onderneemt hij samen met zijn Oostenrijkse echtgenote.