Stoffig Licht

Een protestants gezin uit Drenthe verhuist in het midden van de jaren vijftig van de vorige eeuw naar Zuid-Limburg waar het Rijke Roomse Leven zijn laatste bloeiperiode doormaakt. De man, werkloos geworden in de Drentse veenkoloniën, gaat in de mijn werken en probeert zich te schikken en aan te passen. Zijn vrouw daarentegen voelt zich steeds meer slachtoffer van een cultuur die gedomineerd wordt door de macht van de kerk en de mijnen. Zij komt in verzet, maar krijgt haar man niet mee en vereenzaamt. Hun relatie komt onder druk. Kunnen ze een breuk voorkomen?

Stoffig Licht belicht een aspect van het Limburgs mijnverleden dat nauwelijks beschreven is: het wel en wee van de mijnwerkers uit de noordoostelijke provincies van ons land die door intensieve wervingscampagnes gelokt werden om in stoffige mijngangen nieuw licht op hun toekomst te werpen. Hoewel een verhaal over migratie in eigen land, verwijst Stoffig Licht ondubbelzinnig naar de huidige migranten wereldwijd. Zo ontstaat een gespiegeld tijdsbeeld met thema’s als hoop, aanpassing, vervreemding en teloorgang. Thema’s die helaas nog steeds actueel zijn omdat miljoenen mensen ermee te maken hebben.
Maar behalve een tijdsdocument is het boek vooral een aangrijpend relaas van twee mensen die een hoge prijs moeten betalen voor hun zoektocht naar geluk.

“Ik heb gisteren een groot deel van mijn dag doorgebracht met het lezen van je werk. Dat was beslist zeer aangenaam! Ik werd gelijk meegenomen in de mooie sfeertekening en de introductie van de personages. Het leven in de kolonie en de verwevenheid met de mijnen en de kerk komen goed naar voren. Ik ben van je personages gaan houden en wilde nog geen afscheid nemen. Het boek heeft een diepe indruk op mij gemaakt.’’
Renate, docent Nederlands

“Ik heb het boek echt met plezier gelezen. Wat een prachtige roman. De mooie dialogen en de uitgediepte, complete karakters maken dat zelfs ik, geboren in 1993, me goed kan inleven in het verhaal. Juist door de afwisseling tussen dialogen en gedachten gaat het verhaal voor mij echt leven. Ik vond het oprecht jammer toen het verhaal ten einde was.’’
Laura, projectmedewerker bibliotheek