De man met de panamahoed

Een reis door de vroege twintigste eeuw, langs kunst, theater en politiek

Gevlucht voor het nazisme werkt Harry graaf Kessler (1868-1937) op Mallorca aan
zijn memoires waarin hij terugblikt op zijn kosmopolitische, moderne leven. De graaf
kende iedereen, en iedereen kende de graaf.

Graaf Kessler was een intellectuele dandy, en politiek en kunst stonden centraal in zijn
leven. Enerzijds weigerde hij zich te plooien naar de regels van de aristocratie en werd
hij ondanks zijn opleiding tot Pruisisch officier, een overtuigd pacifist. Anderzijds
stond hij ver af van het bohemien leven van de kunstenaars wier gezelschap hij opzocht.
Hij verdedigde de kunst tegen elke vorm van politieke inmenging. Als mecenas,
minnaar van mannen, uitgever, denker en schrijver bond hij zich aan niemand en
leefde hij niet volgens andermans verwachtingen.

In De man met de panamahoed neemt Rudi Meulemans ons mee door een veranderende
wereld. Graaf Kessler wilde een nieuwe mens zijn. De moderne tijd met zijn
grenzeloze mogelijkheden en onontgonnen verleidingen was zijn laboratorium.