Het land achter de zee

Het land achter de zee vertelt het verhaal van de migratie en detentie van Holocaust-overlevenden vlak na de Tweede Wereldoorlog. In overvolle schepen vertrokken tienduizenden Joden naar Palestina, destijds nog Brits mandaatgebied. Bestempeld als illegale migranten werden velen vlak voor de Palestijnse kust onderschept door Britse oorlogsschepen. De migratie strandde in detentiekampen op het eiland Cyprus. Over die geschiedenis was wel iets bekend, maar er ontbrak een belangrijk onderdeel: ooggetuigenverslagen. Hoe was het voor deze Joden om na de oorlog weer (of alsnog) jarenlang achter prikkeldraad te worden opgesloten?

De Amsterdammer Emil Pimentel (1923-1988) zat als twintiger twee jaar gevangen op Cyprus. Waarom hij uit Europa vertrok, hoe zijn schip werd onderschept en wat hij in het kamp doorstond, legde hij vast in – nooit gepubliceerde – dagboeken, gedichten en korte verhalen. Emil was een schrijver zonder publiek, die in de Holocaust veel kwijtraakte en in de literatuur vergeefs probeerde een thuis te vinden. Zijn archief, dat door de familie enkele jaren geleden naar Nederland is gebracht, bleek het ontbrekende puzzelstuk te vormen: het stelde Frans Blom en Vivian Beekman in staat om de geschiedenis van de migratie en de interneringskampen van binnenuit te reconstrueren.