Epiloog bij Grote verwachtingen

Oorlogen en epidemieën zijn vanouds de grootste gevaren die de mens bedreigen. Geen Europeaan die dacht een van beide nog mee te zullen maken in ons deel van de wereld, in de huidige tijd – totdat begin 2020 de coronapandemie uitbrak. Plotseling werden ook wij in het welvarende Europa geconfronteerd met een gigantisch gevaar. De hele samenleving kwam tot stilstand. In zijn in 2019 verschenen ‘Grote verwachtingen’ stelt Geert Mak een denkbeeldige geschiedenisstudent uit 2069 aan ons voor. Mak overpeinst: ‘Ik zou natuurlijk dolgraag meekijken over de schouder van die student die na een halve eeuw over onze tijd een scriptie schrijft. Een vrolijk verhaal wordt het niet, vrees ik, maar zeker interessant.’
In deze epiloog richt Mak zich opnieuw tot die student, tot zijn eigen verbazing. Want wie had kunnen denken dat hij zo snel al zou moeten getuigen van de grootste maatschappelijke ontwrichting sinds de Tweede Wereldoorlog?